A experiencia da homofobia, sufrida nas súas propias carnes, a expresión da homosexualidade como aspiración coutada e vixiada caracterizan os grandes poemas de Fermín Bouza Brei. Para Carlos Callón, unha poesía que non ten nada de fría, nin de artificiosa, como pretenderon moitos dos seus críticos. Na segunda sesión a el adicada, o día 17 de novembro, na Galería Sargadelos, Callón puxo de manifesto tamén o grande valor de Fermín Bouza Brei, especialmente como investigador na vida e na obra de Rosalía de Castro e como arqueólogo.

A análise e explicación da súa figura e a súa obra foi contextualizada coas vivencias de Bouza desde a fundación do Seminario de Estudos Galegos, a etapa republicana, o alzamento militar facista e a represión,